Pierwsze wrażenia

"I owszem, słyszałem argument, że kto nie chce mieć dzieci, jest samolubny, ale moim zdaniem to absurdalne. Jeśli naprawdę chcesz zrobić coś niesamolubnego, adoptuj siedmioletniego czarnego chłopca."

Tytuł: Pierwsze wrażenia

Autor: Curtis Sittenfeld

Wydawnictwo: Sonia Draga

Liczba stron: 507

Książka to tak zwana współczesna wersja „Dumy i uprzedzenia”, więc na wstępie się już przyznam, że nie czytałam tej klasyki, dlatego nie porównam tych dwóch wersji.

 

Bohaterka Liz zbliża się do czterdziestki, jest dziennikarką i mieszka w Nowym Jorku. Kiedy u jej ojca lekarze podejrzewają poważną chorobę, Liz oraz jej siostra Jane wracają do rodzinnego domu w Cincinnati. Już po kilku dniach pobytu zauważają, że ich dom ze starości się rozpada a rodzice nie mogą się dogadać.

Oprócz Jane Liz ma także dwie młodsze siostry, które zajęte są treningami i dietami. Średnia siostra Mary prawie, że nie wychodzi ze swojego pokoju, ponieważ zdobywa on-line trzeci tytuł magistra. Z pokoju wychodzi jedynie na wtorkowe nocne eskapady.

 
Matka tych wszystkich pięciu kobiet myśli tylko jak, z kim i kiedy wydać córki z mąż. Największą uwagę skupia na Jen, ponieważ zbliżają się jej czterdzieste urodziny.
Podczas dnia niepodległości zorganizowany został grill, na którym pojawił się przystojny lekarz Chip. Jak się nie trudno domyślić spotyka Jane, na którą zwróciła uwagę. Jak potoczą się losy sióstr i czy plany ich matki się spełnią?

Wydana jest pięknie, ma ciekawą okładkę i piękne pastelowe kolory. Jak już kiedyś wspomniałam dla mnie pewnym utrudnieniem w czytaniu były białe kartki.  Moja uwagę także zwróciły bardzo krótkie rozdziały. Niektóre z nich mają zaledwie pół strony a w całej książce jest ich sto-osiemdziesiąt jeden.

 

W książce ukazane są więzi rodzinne a przede wszystkim poszukiwanie miłości i szczęścia. 

Muszę przyznać, że autorka stworzyła w książce ciekawy klimat, mimo sytuacji w domu czuć podczas czytania czuć spokój i tak zwaną „sielankę” w dużej mierze spowodowane to jest powolną akcją i spokojnym rozwojem sytuacji. Nie bez powodu jest nazywana obyczajową.

Za egzemplarz dziękuję: