Życie po Tobie

Piękna polska obyczajówka, o której nie można szybko zapomnieć. Po przeczytaniu pierwszej części z niecierpliwością czekam na kolejne losy Elizy i jej rodziny.

Eliza to 35 letnia kobieta, która po śmierci męża przeprowadza się do rodzinnego domu na wsi. Jej największym szczęściem, które jej pozostało są dzieci - Emilka oraz Jaś. Po dramatycznej stracie męża sama musi sprostać codziennym sprawom oraz z wielką cierpliwością i oddaniem opiekować się synkiem obdarowanym ułomnościami. Pewnego dnia ich sąsiadem zostaje Filip. Tajemniczy, charyzmatyczny i przystojny mężczyzna, który zamiesza w życiu jej całej rodziny.

"Życie po Tobie" to moje pierwsze, choć długo wyczekiwane spotkanie z autorką i muszę powiedzieć, że sprostała moim oczekiwaniom. Książka napisana jest świetnie, lekko i płynnie dokładnie tak jak napisana powinna być powieść obyczajowa. Akcja w książce na początku płynie powoli poznajemy codzienne życie głównej bohaterki a także jej sytuację rodzinną. Możemy zobaczyć jak wygląda opieka na dzieckiem z ułomnościami, jak wiele czasu trzeba mu poświęcać oraz jak wiele radości można się od niego nauczyć. Pod koniec książki akcja nabiera rozpędu, aby ostatecznie zaskoczyć czytelnika.

Gdy w życiu Elizy pojawia się Filip kobieta po raz pierwszy od śmierci męża czuje, że coś się zmienia.

Eliza jest bardzo silną i zdeterminowaną kobietą uważa jednak, że w życiu kocha się tylko raz i straciła już wszelką nadzieję na happy end. Całą uwagę skupia na swoich dzieciach oraz zmarłym mężu. Pomimo kilku lat od jego śmierci nadal codziennie go opłakuje. Podczas czytania możemy razem z bohaterką przechodzić żałobę oraz obserwować jak ona zmienia się wraz z pojawieniem się nowego mężczyzny.

Jest to świetna pozycja na odpoczynek, potrafi przenieść nas w spokojny i sielski klimat, odciąć od szarej rzeczywistości i z ciekawością wciągnąć w historię Elizy i Filipa.

Dziękuję