Kocham tylko tak

"Jeśli zbudujesz wieżę życia z rzeczy, które cię uszczęśliwiają, twoje życie będzie pełne barw i światła, ale jeśli zlekceważysz swoje pasje i nie będziesz inwestować w odpowiednie rzeczy i odpowiednich ludzi, życie będzie płaskie i nudne. Będziesz żyć w ciemnościach."

Tytuł: Kocham tylko tak
Autor: Kate Sterritt
Wydawnictwo: Kobiece
Liczba stron: 347

Grafika jest bardzo beztroska, ale musicie mi uwierzyć, że jej treść taka nie jest. Gdy tylko patrzę na książkę moje serce wypełnia się w dużej mierze bólem. Mimo to jestem zachwycona treścią tak samo jak wyglądem. 

 

Książka opowiada historię Emerson Hart, której dzieciństwo było bardzo trudne, matka tak samo jak przybrany brat nie zwracali na nią uwagi a nawet ranili jak tylko mogli. Jedyną ucieczką od wszelkiego zła w jej życiu była wielka przyjaźń Merekiego. Ten chłopak był jej lekiem. Jego przyjaźń a później miłość pozwoliła przetrwać Emerson te wszystkie lata. Jednak, gdy wszystko układało się po dobrej myśli, gdy byli bardzo szczęśliwi i niewiele już dzieliło ich od lepszego życia we dwójkę coś się wydarzyło coś, co na zawsze odmieniło ich losy. 

Dosyć dużą rolę w książce odgrywa sztuka, która towarzyszyła Emerson już od dziecka. Dlaczego więc w pewnym momencie całkiem z niej zrezygnowała?

 
Gdy Emerson ma już dwadzieścia trzy lata w jej życiu pojawia się Josh. Już od pierwszego spotkania Emerson wyczuwa więź, która się między nimi zrodziła. Jej serce znów budzi się do życia. Mimo starań nie potrafi oprzeć się uczuciu, musi dokonać najtrudniejszego wyboru i nie ma pojęcia jak powiedzieć o tym Merekiemu.

Pisząc tą recenzję, słuchając muzyki i wspominając historię Emerson łzy same spływają po moich policzkach a ja nawet nie mam ochoty ich powstrzymywać. Już dawno nie czytałam książki, która tak chwyciłaby mnie za serce. Emocje, które towarzyszyły mi podczas czytania najlepiej oddaje cytat książki.

„Samotność, strach i nadzieja. Trzy doskonale znane mi emocje.

- Nadzieja bywa niebezpieczna – mówi. – Może być równie destrukcyjna jak strach i nienawiść.

- Słusznie, ale co by nam zostało, gdybyśmy nie mieli nadziei?”

Muszę się przyznać, że przez połowę historii kompletnie nie mogłam zrozumieć bohaterki. Czasem byłam na nią zła i nie potrafiłam zrozumieć, co ona wyprawia i jak może być taka egoistyczna w swoim postępowaniu. Gdy autorka ujawniła więcej informacji wszystko zrozumiałam. Książka ta w pełni mnie zaskoczyła i dopiero po tym punkcie kulminacyjnym wszystko się ułożyło w całość a ja się zastanawiałam, dlaczego wcześniej sama na to nie wpadłam.

Nie jest to taka lekka pozycja na wakacje i na lato jak mi się wydawało (może było to spowodowane okładką), ale to nie zmienia faktu, że jest bardzo dobra i mogę ją polecić z czystym sumieniem. Jest to świetna opowieść wypełniona bólem, ale także nadzieją, na pewno zapamiętam ją na długo. Dlatego muszę podziękować autorce oraz wydawnictwu za możliwość poznania tej historii.

Książka na samym początku jest bardzo słodka i przyjemna w połowie robi się bardzo intrygująca i nie da się jej odłożyć a koniec… koniec czyta się z wielką nadzieją w sercu.

Za egzemplarz dziękuję